Kiedy chcemy odnowić stare meble, nie trzeba wcale na to tracić fortuny. Są też o wiele tańsze sposoby niż zakup nowego wyposażenia do domu. Na pewno także nie trzeba brudzić wszystkiego farbą. Malowanie nie wchodzi w rachubę. Walka z zaciekami i słabym kryciem nie musi być udziałem zdolnego majsterkowicza. Jest sposób o wiele bardziej wyszukany i dający efekt natychmiastowy. Po skończeniu pracy każdy mebel jest jak nowy.
Owym sposobem jest zastosowanie okleiny meblowej z tworzywa sztucznego. Na przykład nowa okleina na meble kuchenne to wydatek niewielki w porównaniu z tym, co dostaje się w zamian. I nie sposób przecenić tego żadną miarą. Bogata kolorystyka oszałamia przepychem. Wielobarwne tła urozmaicane są motywami z szerokiej palety dostępnej grafikom. Jedne są ozdabiane motywami geometrycznymi. Okręgi mieszają się na nich z kwadratami i trójkątami, tworząc przestrzenne zestawienia wielokątów. Krzywizny mieszają się z prostymi. Hiperbole przeplatają z sinusoidami i parabolami. Jeszcze inne zawierają w kompozycji motywy świata roślinnego. Botanika była zawsze w centrum zainteresowania artystów plastyków. Dziś zdobi powierzchnie oklein i to wcale nie dziwi. Lubimy przecież otaczać się rzeczami ładnymi i kojącymi nasze dusze mieszczuchów, tęskniących za łonem przyrody. Graficy nie stronią też od świata zwierzęcego. Jest wiele symboli zwierzęcych, które dobrze stymulują naszą wyobraźnię. Aż w końcu dochodzimy do przedstawień figuratywnych. Wielu idoli nie tylko młodzieży trafia na powierzchnię materiałów do zdobienia ścian i mebli.
Obecnie w handlu można zakupić różnego rodzaju okleiny. Dostępne są w wygodnych do stosowania rolkach. Zwinięta okleina dostosowana jest długością do najczęściej stosowanych wymiarów w budownictwie. Tak jak to jest z tapetami. Wymiar jest powtórzeniem wysokości najczęściej stosowanego wymiaru w wysokości pomieszczeń. Wtedy powstaje najmniej odpadów. Optymalizacja to świetne zjawisko pozwalające oszczędzać energie i surowce. Wymaga tego gospodarność i szacunek do wszystkich wytworzonych przez człowieka rzeczy.
Podczas prac powinna nam przyświecać idea ujęta w proste słowa − „Wykonaj swe dzieło starannie i ładnie, a przy tym uszanuj materiał”. Warto o tym pamiętać, zabierając się za jakąkolwiek pracę, której efektem jest rzecz materialna. Choćby najprostsza.
1. Najpopularniejsze są okleiny samoprzylepne.
Jakie zatem są rodzaje oklein samoprzylepnych.
− okleiny z połyskiem − rozświetla wnętrze. Imituje lakierowane powierzchnie. Należy jednak pamiętać, by powierzchnia pod taką okleinę nie miała nierówności.
− okleiny matowe − satynowa miękkość rozprasza oświetlenie w całym pomieszczeniu, tworząc miękkie załamania krawędzi i zmian barwy.
− okleiny fakturowane − posiadają wzór oznaczony nie tylko zmianą kolorystyki, ale także wypukłościami na powierzchni.
2. Można też skorzystać z oferty fornirów kompozytowych. Są to zwarte struktury składające się z wielu warstw różnych materiałów. Nie są samoprzylepne. Do ich montażu wymagany jest odpowiedni klej. Kleje mogą być do aplikacji na zimno lub aktywowane wysoką temperaturą. Trzeba użyć wtedy do oklejania pracy wysokotemperaturowej. W warunkach domowych może to być żelazko lub opalarka, która rozpuszcza klej na spodniej stronie forniru. Bardzo często wykonuje się obrzeża z plastikowych oklein. Są łatwe w montażu i obróbce końcowej.
3. Tradycyjne materiały też nie tracą na atrakcyjności. Takim surowcem jest drewno. Fornir z drewna jest wciąż świetną alternatywą do zdobienia mebli. Zarówno nowych, jak i odnawianych. Fornir drewniany dobrze wygląda pod płytą ze szkła.
4. Jakich narzędzi potrzeba do prac wykończeniowych?
− nóż tapicerski
− nożyczki
− miara zwijana stalowa
− długa i bardzo długa linijka
− ołówek miękki
− opalarka lub suszarka do włosów
− packa filcowa
5. Jak właściwie przygotować powierzchnię?
Powierzchnie szafek trzeba wygładzić i wyszlifować. Jeśli są głębsze ubytki, trzeba je uzupełnić szpachlą meblową. Kolejną czynnością po szlifowaniu powierzchni jest czyszczenie i odtłuszczanie. Trzeba być starannym podczas wykonywania tych czynności. Zależy od nich efekt. Do źle odtłuszczonej powierzchni płyty meblowej nie przyklei się okleina albo w krótkim czasie odpadnie.
6. Prace przygotowujące materiał do przyklejania na powierzchnie mebli
Miara należy wykonać pomiary głównych elementów mebla i przenieść je na powierzchnie okleiny. Zgodnie z tymi wytycznymi należy wykonać linie, które będą liniami cięcia. Zaleca się stosowanie nadmiarów materiału, tak aby po przyklejeniu można było dopasować warstwę folii do elementu mebla. Już po przyklejeniu nadmiar folii trzeba usunąć. Robi się to ostrym nożem z wymiennymi ostrzami.
7. Proces oklejania mebli okleiną samoprzylepną
Folia do oklejania w wersji samoprzylepnej posiada od spodu warstwę zabezpieczającą. Podczas przyklejania trzeba usunąć chroniący klej papier. Trzeba to robić ostrożnie, tak ażeby nie trzeba było odrywać już zespolonej z płytą okleiny. Jeśli powierzchnia podkładu jest naprawdę gładką, możemy sobie ułatwić pracę i do przyklejania użyć odrobiny wody ze środkiem przełamującym napięcie powierzchniowe. Nadaje się do tego idealnie płyn do mycia naczyń. Wodę nanosi się spryskiwaczem. Wtedy można sobie pozwolić, na usuniecie większej ilości papieru zabezpieczającego folię od spodu. Folię rozprowadza się plastikowa lub drewnianą kostką do gładzenia powierzchni. Dzięki temu cała woda zostanie usunięta spod folii, a klej zwiąże obie warstwy. Jednak dopóki woda znajduje się pomiędzy obrabianymi warstwami, możliwa jest korekta ustawienia. Nadmiar wyciskanej wody należy usuwać chłonną ściereczką. Najważniejsze, aby usunąć spod foli wszystkie pęcherze powietrza, zanim okleina przywrze na stałe po nawierzchni mebla.
Teraz kiedy wszystko poszło, jak należy, trzeba wyrównać krawędzie i usunąć nadmiar okleiny na brzegach. Krawędzie powinny być wcześniej dobrze przygotowane. Muszą być prostopadłe do powierzchni oklejanej. Jeśli jest inaczej, należy użyć szpachlówki. I powinna to być jedna z twardszych mas.